Jednak nie we wszystkich przypadkach gojenie rany przebiega w ten sposób. Bywa, że blizna staje się przerosła lub rozrasta się w niekontrolowany sposób. Staje się ona wówczas twarda, gruba, mało elastyczna, dając bardzo nieestetyczny wygląd.
Bliznowiec (keloid) jest to rodzaj patologicznego gojenia się skóry po niewielkim urazie z przerwaniem jej ciągłości. Tkanki bliznowca charakteryzują się niekontrolowanym rozrostem poza granice rany. Blizna przerostowa jest tkanką bliznowatą rozrastającą się tylko w obrębie uszkodzonej wcześniej skóry i nie rozrastającą się dookoła. Blizna taka jest gruba, zaczerwieniona i wystaje ponad powierzchnię skóry otaczającej.
Rozstępy to przebiegające równolegle, wrzecionowate pasma pomarszczonej skóry, początkowo wyniosłe, obrzękowe, następnie ulegające zanikowi. Ich pojawienie się jest z reguły bezobjawowe, ale może być połączone z delikatnym odczuciem świądu, rzadziej pieczeniem i bólem.
W FAZIE I – zapalnej rozstępy mają kolor czerwony, czerwonowinny lub czerwononiebieski, są równolegle ułożone. Na tym etapie mamy jeszcze największe szanse by się ich pozbyć.
W FAZIE II – zanikowej, następuje pozorna regeneracja rozstępów. Czerwone pasma ulegają rozjaśnieniu i zmniejszeniu. Wynika to z prób regeneracji zerwanej sieci włókien kolagenu oraz cieniutkich włókien elastyny. Ponieważ nie ma już możliwości przywrócenia stanu skóry właściwej sprzed nastąpienia ubytku, na skórze pozostają widoczne białe prążki wyczuwalne przy dotyku. Przystąpienie do leczenia rozstępów na tym etapie może nieco polepszyć stan skóry, ale nie zlikwiduje się ich w 100%. Najlepsze efekty w leczeniu rozstępów uzyskuje się w terapii świeżych rozstępów, czyli możliwie najwcześniej od wystąpienia zmian.